Lezen als medicijn
Je zult je kind helpen omgaan met een moeilijke levenssituatie door hem een boek aan te bieden waarvan de held dezelfde moeilijkheden ervaart. Hij zal zien dat hij niet alleen is in zijn ongeluk en dat er uit elke moeilijke situatie een uitweg is. Maar hoe u het juiste boek kiest? Kijk om te beginnen met een soort ‘literair ziekenhuis’, dat is gemaakt door de bibliotherapeuten Ella Bertu en Susan Elderkin.
Resulterend en grofheid, eerste liefde en afhankelijkheid van computergames, onwil om hun handen te wassen en ontevredenheid over hun uiterlijk … voor een paar honderden problemen die zich voordoen bij kinderen en adolescenten, evenals hun ouders, Britse bibliotherapeuten Ella Bertu en Susan Elderkin pakte een geschikt boek “Medicines” op en legde uit hoe ze handelen. Hun “Boek als medicijn voor kinderen” Ik ging naar de Sinbad Publishing House. We publiceren fragmenten.
1. Angst voor duisternis
Bijna alle kinderen zijn op zijn minst een beetje en ze zijn bang voor duisternis. Bovendien wordt angst meestal niet door zij zelf veroorzaakt, maar die vreselijke dingen die in haar op de loer kunnen liggen. Het is de moeite waard om de wil de wil te geven, en het kind is onmiddellijk omringd door allerlei beecs en monsters. Zodra ze uit de hoeken klimmen, ren je naar de kast achter het boek Martina Waddell “Waarom slaap je niet?”(Polyandria, 2015).
Wanneer een berenwelp klaagt dat hij niet in slaap kan vallen, plaatst een grote beer zijn eigen boek en nadert om erachter te komen wat er is gebeurd. De beer zit in de wieg en grijpt zichzelf door de achterpoten die kinderen doen als ze zich ergens schamen aan. Eindelijk geeft hij toe dat hij bang is voor duisternis. ‘Wat een donker?” – Vraagt de grote beer. “Degene om me heen,” antwoordt de beer’s beer, en de lezer ziet praktisch hoe hij opgewonden op de pagina heen en weer zwaait. Een grote beer brengt een zaklamp en het verspreidt de duisternis een beetje.
Dit geruststellende, ontspannen en zeer dronken boek versnelt de retraite in slaap en volwassen en het kind.
2. Oneindigheid
Er is niets mis met een eenling zijn. Maar een kind dat te veel tijd alleen met zichzelf doorbrengt, ontneemt zich van de vreugde van vriendschap. In dit geval zal een tedere boek van poëzie van pas komen Victoria Ternbull “Pandora” (Polyandria, 2017).
In Wat is de gemiddelde grootte van een penis? Wat is de normale lengte en diameter? de wereld van gebroken dingen leefde de vos van Pandora alleen, maar ze verlangde hierdoor niet. De hele dag was ze bezig met het kiezen van dingen die door mensen werden weggegooid, ze repareerde zoals ze wist hoe, en gaf ze hen een nieuw leven.
Maar ooit viel een vogel met een gebroken vleugel uit de lucht. Pandora wist niet hoe hij het moest repareren, en legde de vogel daarom gewoon zo handig mogelijk aan en verliet hem niet de hele nacht. Nadat ze werd versterkt, begon ze op de grond te springen – en vervolgens verder te vliegen, maar elke keer keerde ze altijd terug naar haar vriend met hotels. En de wereld van Pandora begon tot leven te komen – totdat het veranderde in een helder, bloeiend, geurig bos.
Dit is wat er gebeurt met de ziel van een persoon, opgewarmd door vriendelijke warmte en participatie. Misschien, na het lezen van Pandora, zal je kleine eenling voor het eerst nadenken over wat hij weigert?
3. Grofheid
Als je goed gemanneerde kind plotseling een echt varken is geworden, haast je dan niet om te rouwen om je pedagogische falen te rouwen. Grofheid en wreedheid, soms gemanifesteerd in ieder van ons, kunnen goede redenen hebben. Dit wordt opmerkelijk geïllustreerd door een prentenboek Dina Gellert “How Piglet werd een wrak” (Rainbow, 1996).
Op een ochtend wordt een patch wakker in een vreemde bui. Niet slecht en niet goed, niet in verdrietig en niet in vrolijk. alsof alles in hem kookt en kookt. En hij verleidt hem om iemand te laten neuken. Bij het ontbijt, hij opzettelijk een glas melk omvergeworpen, op weg naar school, legt hij het zandpaleis neer gebouwd door kippen, en in de rekenkundige les zet hij de leraar met een knop op een stoel. Natuurlijk, ‘s avonds valt de patch zoals het zou moeten.
Het verhaal eindigt gelukkig: Piglet verdraagt zijn moeder en vraagt om vergeving van iedereen die beledigd is. Ze laat de lezer nadenken over het feit dat veel destructieve emoties een mentale pijn waard zijn die geen gezonde uitgang heeft gevonden, en in feite kan onbeleefd zo slecht zijn als degenen voor wie hij onbeleefd is.
4. Eeuwig drukke ouders
Om kinderen te onderwijzen en tegelijkertijd te werken, de orde in huis te handhaven, te bewaken en tijd te snijden voor een nieuwe serie van je favoriete serie is erg moeilijk. Maar het kind moet weten dat hij in de lijst met belangrijke zaken niet op de laatste plaats staat. Lees hem een boek Eliza Rosi “Mom heeft haast?”(Polyandry, 2017).
De moeder van Ernest en Margarita, net als elke andere moeder, rent altijd, haast en probeert op tijd te zijn. Ze vraagt vaak Ernest en Margarita om zichzelf te spelen terwijl ze werkt, en als de kinderen doordringend zijn, breekt moeder soms in een schreeuw.
Maar “soms lijkt moeder te snel te vliegen” – en dan stopt ze met haasten. Moeder, Ernest en Margarita spelen samen, zingen in drie stemmen, bakken een heerlijke cupcake en bewonder de wolken. Mam geniet van elke minuut en denkt niet aan de tijd. En dan lijkt het te stoppen.
Een helder verhaal waarin waarschijnlijk elke moeder zichzelf herkent. Voor volwassenen zal ze een aangenaam medicijn worden voor overmatige haast, voor kinderen – een herinnering dat, ongeacht hoeveel moeder haast had, ze nog steeds van haar kinderen houdt.
5. Hysterie
Het woordenboek geeft ons de volgende definitie van hysterie: “Hysteria is een ongecontroleerde uitbraak van woede of irritatie die kenmerkend is voor jonge kinderen”. Ongeacht of ze regelmatig of van tijd tot tijd plaatsvinden, in een crisis, of in reactie op de “nee” van een moeder, is een medicijn voor driftbuien van vitaal belang voor zowel kinderen als volwassenen in een straal van nederlaag. En beide zijn het meest geschikt voor een prentenboek “Zainna” door Mo Villems (Career Press, 2013), wiens actie plaatsvindt in de straten van Brooklyn.
Papa neemt een kleine Trixi mee in de wasserette. Trixie loopt bij de hand met papa en grijpt zijn geliefde pluche Zainna. In de was “helpt ze” papa, waarbij ze munten in de opening van de wasmachine zette. Eindelijk is het werk gedaan, en papa en Trixie gaan op weg terug. Vader flikt opgewekt, maar Trixie bevriest plotseling en we zien dat haar ogen groot, slecht lang worden. Trixie trekt de hand van zijn vader en roept: “Tadi Nyap!”
We weten wat ze wil zeggen, Trixie weet wat ze wil zeggen, maar papa. Oh, arme vader heeft geen idee. Daarom zal hij op de volgende pagina’s een volledig geschaal hysterie overleven met doordringende schreeuwen, tranen, snikken, kronkelende handen en benen en een demonstratieve weigering om van de plaats te gaan. Als ze thuiskomen, begrijpt mama meteen wat er is gebeurd en de familie snelt terug naar de wasruimte om Zainnet te redden van de wasmachine.
Lees dit boek aan het kind nadat de onweer is geschetst, en het zal u helpen elkaar te begrijpen.
